Fulya Travesti

Aşk ne cinsiyet tanır, ne yaş tanır, ne ırk tanır... Şimdi anlatacağım bir trans kadınının yaşadığı aşk hikayesidir.. Daha yaşım 18 kendimi yeni keşf etmeye başladım.. Henüz Travesti  kimliğim de yaşamıyorum fakat erkekler ile cinsel münasebette bulunuyorum.. Yaşımın verdiği olgunsuzluk olsa gerek ki, aşk ile pek ilgilenmiyordum.. Taki onu gördüğümde.. Haftasonları sürekli takıldığım bir bar vardı.. Her hafta aralıksız o bardaydim.. Önceleri eğlenmeye giderdim fakat onu gördükten sonra gitmemin nedeni değişti... Gay barıydı ama onun gay olmadığını öğrenmiştim.. Ve zaten bende kendimi gay olarak değil, kadın olarak his ediyordum.. Hayatıma yön vermem gerektiğini biliyordum.. Ve onun da bana ilgi duyması için değişmem gerektiğini biliyordum... Önceleri sadece gözlerime hafif far ve rimel sürerdim.. Ama artık full makyaj yapıp saçlarımıda uzatmaya başladım.. Ailemin de örenmesiyle CİNSEL YÖNELİMİMİ evden kaçmak zorunda kaldım.. Yaklaşık bir yıldan beri tanışıyoruz artık ve arkadaşlığımızda ilerledi.. Çok iyi anlaşıyorduk.. Kankam gibiydi ama onu seviyordum ve aşıktım .. Fakat şimdiye kadar söylemedim... Evden kaçtığımda hemen onu aradım ve bana hiç sordurmadan onda kalabileceğimi teklif etti.. O kadar mutluydum ki anlatamam.. Akşam olduğunda çok heyacanlıydım.. Çünkü evinde tek bir yatak vardı. Ve biz aynı yatakta yatmak zorundayız.. Her zamanki gibi bana çok iyi davranıyordu.. Bana bakması yine çok sıcak.. Çok etkiliyordu beni.. Bana uykum gelmedi mi diye sordu ve bende evet uykum geldiğini söyledim.. Hadi gel yatalım diye cevap verdi.. Elimden tutup yatak odasına götürdü beni.. Sadece loş gece lambası yanıyordu.. Elimi halen bırakmadı ve yatağa oturdu.. Ben halen ayaktaydım .. Beni kendine doğru çekti ve gözlerimin içine derin derin bakıyordu... Bana ne düşündüğümü sordu sessizce.. Sadece kafamı salladım hafifce.. Yatağa yatarak beni de çekerek üstüne düştüm.. Dudaklarımız bir birine deydi deyicek o kadar yaklaştık bir birimize.. Ve bir hamleyle beni çevirdi o üste ben de altta yatıyorum.. Eliyle saçlarımı yüzümden cekti ve elinin tersiyle yanağımı okşamaya başladı... Heyacandan kalbim yerinden fırlamak üzere.. Şimdiye kadar bu tarz bir yaklaşım olmamıştı aramızda... Ve çekinir gibi hareketle dudağımdan öptü beni.. Hayal ettiğim sonunda gerçek oldu.. O gece sabaha kadar seviştik.. Ertesi gün uyandığımızda beni kendine doğrü çekti ve sımsıkı sarıldı bana.. Sana birşey itiraf edicem dedi.. Senden hep hoşlanımıştım fakat korkuyordum dedi.. Şimdiye kadar hep hayatımda kadınlar vardı.. Senin gibi birinden hoşlanmam beni korkuttu dedi.. Ama hayalini kuruyordum dedi.. Onun bu sözlerinden sonra onu ilk gördüğümden beri aşık okduğumu söyledim.. Ve o da bana bunu his ettiğini söyledi.. Anlamıştım dedi.. O gün hiç yataktan çıkmadık .. Çok mutluydum.. Rahatlıkla ona seni seviyorum diyebiliyordum... Yaklaşık bir ay geçti arkadaş çevrem biliyordu onunla birlikte olduğumu.. Zaten gay barında çalışıyordu ortak arkadaşlarımızda vardı.. Ama yasaklarımız da vardı.. Gündüzleri birlikte dışarıya çıkmıyorduk.. Ne arkadaşları nede onun çevresinden bir başkası ilişkimizi bilmiyordu.. Seviyordum ve mutluydum bunlara göz yuma biliyordum.. Ve ilk kez aşık olmuştum... O yüzden ilk aylarda rahatsız olmuyordum.. Fakat bir sene boyunca böyle yaşadım ama artık içimde bir boşluk his etmeye başladım.. Her sevgili gibi bende sevgilimle alışverişe çıkmak istiyordum, sinemaya, lunaparklara gitmek istiyordum .. Bunu dile getirmeye başladım ve bana sert tepkiler vermeye başladı.. Bunu baştan bana söylediğini ve benim bunu bile bile kabul ettiğimi söylüyordu.. Son zamanlar bana hep yuva kurmak istediğini söylemeye başladı.. Evlenmek zorunda olduğunu söylüyordu.. Aklıma gelceklerden ama haberim yoktu daha.. Artık 21 yaşımı doldurdum ve o da 29 yaşındaydı.. Akşam eve geldi ve bana benimle konuşmak istediğini söyledi.. Bana ayrılmalıyız dedi.. Bir kızla tanışmış ve ciddi anlamda ve ileriye dönük planlar kurmaya başladığıni ve ben onun hayatında olduğum süreçte bu planları uygulayamayacağını söyledi.. İlişkimizin zaten sonu olmadığını her şeyin buraya kadar olduğunu söyledi.. Çok soğuk kanlıydı bunları söylerken.. O an tepemden kaynar sular dökülüyordu.. Ve yalvarıyordum ona.. Ayaklarına sarıldım beni terk etmesin diye.. Ama soğuk kanlılıkla bitti her şey diyordu.. Bi ay boyunca eve gelmiyeceğini ve bu bi ay içinde taşınmam için süre verdiğini de belirtti.. Evden bir kac eşya alıp çıktı... Bi hafta boyunca ne yemek yedim ne birşey içtim.. Telefon açıyordum ama telefonu kapalıydı... İşten de ayrılmış, nerde olduğunu bilmiyordum.. İki hafta sonra gizli numaradan telefon geldi.. Açtığimda o telefondaydı.. Ev buldun mu diye sordu.. Nasıl olduğumu sordu.. Ama ben ozamana kadar ev aramamıştım... Bana eğer istersem evin kontratını üzerime alabilceğimi söyledi.. Beni sokaklarda bırakırsa vijdanı buna el vermezmiş dedi... Ama ben kabul etmedim.. Bir haftanın içinde evden ayrılacağımı söyledim... 3 yıl onunla o evde karı koca gibi yaşadık.. O hatıralarla orada yaşayamazdım... O günden sonra ondan hiç bir haber alamadım... Yaklaşık iki yıl falan aşk acısı çektim.. Çünkü bana dedikleri hiç bir zaman aklımdan gitmedi.. Benimle beraber iken başka kadınlarla beraber olmuş.. Ve beni hiç sevmemiş... Kadınlarla birlikte olduğunu biliyordum ben ama sesimi çıkarmıyordum.. Kayıp ermekten korkuyordum.. Çünkü o benim her şeyimdi.. Annem , babam, kardeşim.. Ailemdi o benim.. Ondan başka kimsem yoktu çünkü.. O derece sarılmıştım ona.. Ama en çok beni kıran, bana seni sevmedim hiç bir zaman demesiydi.. Aradan dort yıl geçti.. Estetikler oldum O ara.. Biraz değiştim ama tanılmicak kadar da değil tabi kii... Hafta sonu eğlenmeye çıkalım dedik arkadaşlarla.. Her zaman gittiğimiz bara gittik.. Ve gözlerime inanamadığım görüntü ile karşı karşiyaydım.. O evet o barda onu gördüm, önce hayal sandım ama ikinci bakışımda gerçekten orda olduğunu gördüm.. Onu ilk gördüğüm ve beni ilk kez öptüğü gün gibi kalbim atmaya başladı.. Beni gördü ve şaşkınlıkla baka kaldı... Gülümseyerek birbirimize doğru yaklaştık... Biraz muhabbet ettik.. Ve eşinden ayrıldığını, bir çocuğunun olduğunu anlattı.. Hiçbir zaman mutlu olmadığını ve her zaman beni düşündügünü söyledi... Benden özür diledi her şey için.. Ve helallik istedi.. Benim de ilk göz ağrım unutamadığım en büyük aşkımdı.. Helal ettim hakkımı.. Sana, bana geri dön demicem ama bil ki sana olan aşkım herzaman gerçekti dedi.. Ve gitti..Her şey bitince değer kazanıyor.. Beni bu kadar incitmeseydin, kırmasaydın , aldatmasaydın ebedi olabildir dik.. Ne kadar zor aslında güvenebileceğin birisini bulmak ve buluncada onun değerini anlamamak.. İş işten geçtikten sonra geri gelmesi için çabalamak.. Oysa hep aynı şekilde kalsa aşk, kimler mutlu olamazdı değil mi ?